เพื่อทำความเข้าใจอาเซอร์ไบจาน เราต้องเข้าใจความสัมพันธ์อันศักดิ์สิทธิ์ของประเทศกับไฟที่เกิดจากรากโซโรอัสเตอร์โบราณ จากคินาลิคการตั้งถิ่นฐานของคน 2,000 คนตั้งอยู่ที่ความสูง 2,350 เมตรในเทือกเขามหานครคอเคซัส การไปยังจุดเริ่มต้นข้างวัดต้องใช้เวลาขับรถ 1 ชั่วโมงโดยด้านหลังรถบรรทุกของโซเวียต พื้นที่ส่วนใหญ่ของอุทยานแห่งชาติชาห์ดักที่อยู่โดยรอบ
พื้นที่ 130,508 เฮกตาร์ของทุ่งหญ้าอัลไพน์และยอดเขาสูงตระหง่านซึ่งเป็นอุทยานแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดใน Southern Caucasus – เป็นพรมแดนทางเหนือของอาเซอร์ไบจานกับรัสเซีย ยอดหินทะลุเมฆ ก่อตัวเป็นกำแพงที่ดูเหมือนทะลุผ่านไม่ได้ ภูมิประเทศที่ทุรกันดารของภูมิภาคนี้และสภาพอากาศที่คาดเดาไม่ได้ทำให้ผู้คนห่างไกลกันในอดีต กระนั้น เปลวไฟที่ลุกโชนตลอดเวลาที่เราพบว่าตัวเองจ้องมองเข้าไปนั้นได้รับการบูชามานานก่อนที่นักปีนเขาจะไปถึงที่ราบสูงที่เต็มไปด้วยหินของชายขอบของอาเซอร์ไบจานเพื่อค้นหาทิวทัศน์อันกว้างไกล อาเซอร์ไบจานได้ชื่อว่าเป็นดินแดนแห่งไฟ เนื่องจากมีน้ำมันและก๊าซธรรมชาติจำนวนมาก เมื่อมาร์โคโปโลไปเยือนคอเคซัสตะวันออกในศตวรรษที่ 13 เขาแต่งกลอนเกี่ยวกับ “น้ำพุน้ำมัน” ตามธรรมชาติของภูมิภาคนี้ในบันทึกความทรงจำของเขา ปริมาณสำรองก๊าซธรรมชาติที่มีอยู่มากมายของประเทศมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจในช่วง 150 ปีที่ผ่านมา ถึงกระนั้น ไฟก็ยังฝังลึกอยู่ในวัฒนธรรมและตำนานของอาเซอร์ไบจัน นับตั้งแต่ศาสนาโซโรอัสเตอร์ซึ่งเป็นหนึ่งในศาสนาที่มีพระเจ้าองค์เดียวที่เก่าแก่ที่สุดในโลก หยั่งรากในพื้นที่นี้เมื่อกว่า 3,000 ปีที่แล้ว